بسم رب شهداء و الصدیقین

سلام ...

ماه رمضون گفتم روزه می گیرم ، یه کم این شکم می ره تو ، کمره باریک می شه ...

اما انگار نه انگار ...

دوستام پیشنهاد دادن برو پیش یه دکتر

یه رژیم درست و حسابی بگیر

خیلی دنبال دکتر خوب گشتم ، تقریبا همشون یه جور رژیم داشتن

برنج                  روزی 3 قاشق

گردو                  روزی 3 عدد

بادام                   روزی 3 عدد

توصیه : مصرف چربی برای افراد چاق حرام است ( بنا به فتوای اکثریت دکترای محترم)

یه مدت همین کارها روانجام دادم .

شکمم تقریبا به تخت پشتم چسبیده بود.

صورتم آویزان شده بود

مامانم راه به راه میگفت : این چه کاریه با خودت کردی ؟ میگفت

* رژیم باید همراه با ورزش باشه ...

یه مدتم همین کار رو کردم تقریبا قیافمو می شد تحمل کرد اما ... (خواستگار پسند نبود )

یه شب دوست پدرم ( که فوق تخصص غذا داشت ) رو دعوت کردیم خونمون

من و مامانم تصمیم گرفتیم با دکتر صحبت کنبم تا یه برنامه غذایی خوب رو بهمون پیشنهاد کنه

دکتر هم قبول کرد و شروع کرد به نوشتن :

1-     صبحانه را بطور کامل بخورید

2-     از چربی های زیاد در غذا جلوگیری کنید

3-     بین غذا آب زیاد ننوشید

4-     نوشابه را بطور کامل از برنامه غذایی خود حذف کنید

5-     بعد از خوردن غذا دراز نکشید

6-     برای هضم غذا از ماست حتما استفاده کنید

7-     شام را به اندازه و در وقت معین ( حداقل 3 – 4 ساعت قبل از خواب ) میل کنید

8-     ....

بعد از اینکه برنامه غذایی رو برای ما نوشت ، برگه ای به من داد تا توی آشپزخانه بزنم . جالب تر از همه تیتر برنامه غذایی بود .

دکتر نوشته بود :

عجبت لمن یتفکر فی ما کوله کیف لا یتفکر فی معقوله

فیجب بطنه ما یوذیه و یودع صدره ما یردیه

امام حسن (ع) / سفینه البحار ، 2/84  

تعجب می کنم برای کسی که تفکر می کند درباره غذایی که می خواهد بخورد

کسی که در رابطه با غذای جسمش تفکر می کند

چه طور در رابطه با غذای روحش تفکر نمی کند ، پرهیز نمی کند از آنچه اذیتش می کند و انباشته می کند .

قلب هایشان را از آنچه تباه می کند .